Jean-André CULIOLI le barbutu di Chera a ecrit l'Orriu
L'Orriu
Ni vidi spunt'a lu soli,
A livanti à la marina,
E pari ch'illu fighjoli
Quandu varc'a Roccapina,
L'Orriu li Culioli
Espostu su la cullina!
Ipost'à l'aqua è al ventu,
Ferma sempri in sintinella
Vidi li monti di Tempiu,
E navica li batella!
Vidi à Cagna à unghji mumentu,
Vid' Asinau è Bavella.
Di punt'a l'Archinivala
Fighjola senza rigretu,
Servini di cannuchjala,
A tutta la piaghja d'Afretu.
Di qui la vista si rigala,
A fiancu, davant'è dietru!
U Murzu so li so panni,
Cu la banghjaghja chi briglia,
So' dighja duicent'anni,
Ddu cunnosci la famiglia.
Ha'ntesu cantà li nanni,
Di mammona nella ziglia.
Lu vardianu di Chera
Ghjornu di lavor'è festa,
Cu la so muta prighjera,
Ddu port'annant'à la testa!
Prighemmu' nsembu la sera,
Sutt'à la volta cilesta.
Monda ser'à lu fuconu,
Un vechju ha ci dicia,
Da nantu quistu cantonu,
A l'ora di l'Ave Maria,
Di lu brunzali lu sonu,
Quattordici ni sintia!
Da punt'à lu munimentu
Chi parla di cor'afflittu,
U nommu di la famiglia,
Dic'e setti volti scrittu!
L'eroi cascatti'in guerra,
Per l'onori è per lu drittu!
S'è t'avia lu commandu,
In Francia vintiquattr'ori,
Vulia chi quistu sangu
Di merit'è di valori,
Ni pussidissi lu rangu
D'una ligion d'onori.
J-A CULIOLI